Cell (2016)
Directed by Tod Williams
Cast: John Cusack, Samuel L. Jackson and Isabelle Fuhrman
based on the novel by STEPHEN KING!!!
**เน้นเลย ชอบมาก เผื่อใครชอบด้วยจะได้ดูแบบไม่ต้องคิดแบบเรา ฮ่าๆๆๆ**
เรื่องราวเริ่มขึ้นเมื่อเกิดคลื่นสัญญาณประหลาดบางอย่างส่งผ่านมายังโทรศัพท์มือถือทุกเครื่องทุกเครือข่ายทั่วโลก คลื่นประหลาดที่ส่งตรงไปยังสมอง ทำให้มนุษย์เริ่มฆ่าฟันกันเองเป็นจำนวนมากและกลายเป็นสิ่งมีชีวิตกระหายเลือดไปในที่สุด เหตุการณ์เลวร้ายทำให้ เคลย์ เป็นห่วงลูกเมียที่เพิ่งติดต่อกันก่อนเกิดเหตุประหลาดเพียงไม่กี่วินาที ว่าพวกเขายังรอดชีวิตอยู่หรือไม่ การออกเดินทางเพื่อตามหาครอบครัวของเขา และเพื่อนร่วมชะตากรรมอีกกลุ่มนึงจึงได้เริ่มขึ้น
ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่า ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้ ครั้งแรกที่เห็นคือโปสเตอร์หน้าโรงหนังซึ่งมีหน้าของ จอห์น คูแซค กับ เฮียนิก ฟิวรี่ แหะหลาอยู่หน้าโปสเตอร์ แล้วก็มีคำว่า Cell อยู่ตรงกลาง ไม่ได้อ่านรายละเอียดอื่นๆเลยว่าใครสร้าง ใครทำ ใครแต่ง ยังไม่เคยเห็นแม้แต่ตัวอย่างของหนังเรื่องนี้ สุดท้ายก็มารู้ตอนเลือกที่จะเปิดดู(เพราะดรานั่นแหละ) ว่านี่เป็นหนังสร้างจากนิยายของ สตีเฟ่น คิง แถมเฮียคิงแกยังร่วมเขียนบทหนังด้วยนะ
อ่ะ เข้าเรื่องกันเถอะ
พอดีวันก่อนเพิ่งทำเควสเกี่ยวกับหนังซอมบี้แล้วก็เพิ่งจะนึกได้ว่า มีอีกตั้งหลายเรื่องที่ในเควสไม่ได้กล่าวถึง และก็เพิ่งจะนึกได้อีกเช่นกันว่า เรื่องนี้ก็จัดว่าเป็นหนังซอมบี้สไตล์หนึ่งด้วยเหมือนกัน (เป็นมั้ยไม่รู้ รู้แต่ชื่อหนังภาษาไทยก็ "CELL โทรศัพท์ซอมบี้" แล้วอ่ะ ฮ่าๆๆ)
แต่ลักษณะของซอมบี้ในสไตล์ของ สตีเฟ่น คิง คืออย่างโหด นอกจากจะกินทุกสิ่งที่ขวางหน้าแล้ว (คือมันกินได้เหมือนมนุษย์ปกติ และมันก็กินมนุษย์ด้วยเช่นกัน) มันยังเคลื่อนไหวได้รวดเร็วและติดต่อสื่อการกันได้อีกต่างหาก ประมาณว่า หนึ่งตัวเจอเหยื่อ อีกสิบยี่สิบตัวจะแห่กันมาวิ่งไล่ด้วย
ข้อดีของมันคือ ฆ่ายังไงก็ตาย ไม่ต้องเล็งหัวยิงอกก็ได้ เพราะยังไงมันก็ยังเป็นมนุษย์ มันไม่ใช่ผีดิบตายแล้วฟื้น เพียงแต่มันขาดสติและใช้สัญชาตญาณเหมือนสัตว์มากกว่า
ข้อเสียของมันก็คือตรงที่มันไวมากนี่แหละ สู้ทีอย่างเหนื่อย แถมแต่ละตัวนี่มาโหดมาก ถือไม้ถือขวานกันคนละอันแล้วก็วิ่งไล่คนปกติที่ไม่ได้เป็นอย่างพวกมัน
คำว่า "พวกมัน" น่ะ ในทีนี้ก็คือพวกที่ถูกคลื่นประหลาดเล่นงานนั่นแหละ คิดว่ามันเป็นผลทำให้สมองของมนุษย์สามารถเชื่อมต่อกันได้ด้วย (คิดว่าเป็นคลื่นเสียง ดูจากวิธีสื่อสารกับวิธีแพร่ระบาด)
แถมตัวละครในหนังมันยังวิเคราะห์ด้วยว่า คนพวกนี้มันเหมือนนก รับรู้ถึงการปรากฎตัวของเหยื่อพร้อมๆกันและออกล่าพร้อมกัน พวกมันจะเดินทางหรือเคลื่อนไหวไปเป็นกลุ่ม ติดต่อผ่านคลื่นเสียง(เหมือนวิทยุ) พอพระอาทิตย์ตกก็จะรวมตัวกันไปนอนกองเป็นกลุ่มใหญ่
ในอารมณ์หนึ่งมันคล้ายๆกับคอมิกซ์เรื่อง Crossed เหมือนกันนะ แบบมีโรคระบาดแพร่กระจายโดยไร้สาเหตุ คนที่โดนแพร่ก็จะกลายเป็นคนบ้าคลั่งกระหายเลือดไล่ฆ่าสิ่งมีชีวิตอื่นอย่างโหดสลัด
แต่ Cell ไม่โหดเท่า Crossed หรอก Crossed นี่เวลาฆ่าอย่างโหด ซาดิสสุดๆ แถมฉลาดมีสติพอจะวางแผน วางกับดักอะไรงี้ด้วยนะ
ด้วยความที่มันโหดในระดับนึง แต่ไม่บ้าระห่ำเหมือนหนังซอมบี้ทั่วไป คอหนังที่เสพติดฉากแอ็คชั่นลุ้นระทึกหัวใจเต้นรัว อาจไม่ชอบเรื่องนี้ก็ได้ มันเหมือนจะเป็นหนังซอมบี้ที่โฟกัสกับการเอาชีวิตรอดมากกว่า แบบเจอผู้รอดชีวิตด้วยกัน หลบหลีกพวกบ้าคลั่ง อะไรทำนองนั้น
ขณะเดียวกันมันก็มีปริศนาชิ้นใหญ่อย่าง "สิ่งประหลาดที่เกิดขึ้นมันคืออะไร แล้วมันเกิดขึ้นได้ยังไง" ค่อยกระตุ้นคนดูให้อยากรู้อยู่ตลอดเวลา หนังเหมือนจะบอกเราช่วงนึงแต่สุดท้ายก็ไม่มีคำตอบในข้อสงสัยนี้เท่าไหร่ แต่รวมๆแล้ววิธีดำเนินเรื่องค่อนข้างดึงความสนใจเราได้พอควร และโฟกัสกับหนังได้ตั้งแต่ต้นจนจบแบบไม่หลุดไปโลกอื่น(ในหัว)ซะก่อน
ซึ่งน่าเสียดายมากที่ไม่ได้อ่านตัวนิยายมาก่อน ไม่งั้นอาจจะสนุกกว่านี้ หรือเข้าใจมันมากกว่านี้ก็ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ตกลงมันเป็นสิ่งที่วิทยาศาสตร์สามารถอธิบายได้หรือเปล่างี้
แต่จริงๆไม่มีอะไรอธิบายเรื่องประหลาดที่เกิดขึ้นในเรื่องของ สตีเฟ่น คิง ได้ทั้งนั้นแหละ สันนิษฐานไปก่อนได้เลยว่า ผีแน่ๆ ลี้ลับแน่ๆ แต่ที่แปลกคือเรื่องนี้มันเป็นไซไฟนิดๆน่ะสิ มีคลื่นความถี่สักอย่างเข้ามาเกี่ยวข้อง โทรศัพท์มือถืออีก เลยยิ่งทำให้สับสนเข้าไปใหญ่ว่าตกลงมันจะเป็นปรากฎการณ์ล้างโลกที่อธิบายด้วยวิทยาศาสตร์ได้หรือไม่ได้กันแน่
จุดที่ทำให้สับสนที่สุดก็คือ การปรากฎตัวของมนุษย์หน้าเละสวมฮู้ดแดง คือทุกคนในกลุ่มพระเอก(จอห์น คูแซค) ฝันเห็นชายปริศนาคนนี้เหมือนกันหมดแต่อยู่ในคนละเหตุการณ์ คนละฝันร้ายเท่านั้น ตรงนี้เลยทำให้คิดว่า อ้อ มันคือตัวบงการแน่ๆ แต่พระเอกก็อธิบายอยู่ว่ามันเป็นตัวละครในจินตนาการที่มันเคยอ่านเจอ อย่างงี้ก็แปลว่าไม่มีตัวตนน่ะสิ
เรื่องของชายฮู้ดแดงเราเลยคิดเองเออเองว่า สงสัยจะเป็นเพราะผลของคลื่นประหลาดนี่ละมั้ง ที่ทำให้ทุกคนฝันเห็นตัวละครเดียวกัน อาจเป็นไปได้ว่าพระเอกมันสร้างขึ้นมา แล้วส่งคลื่นสมองไปยังคนอื่นๆที่นอนอยู่เลยทำให้ทุกคนเห็นอย่างงี้?
เออมันก็เป็นไปได้นะ (ดูดีมีหลักการขึ้นมาในทันที)
รวมๆแล้ว หนังใช้ได้เลย สนุกชวนติดตาม ไม่ผิดหวังตั้งแต่ต้นจนเกือบจบ
เน้นว่า เกือบจบ ฮ่าๆๆๆ
แฟนนิยาย หรือใครที่คุ้นเคยกับเรื่องราวของ สตีเฟ่น คิง ดีน่าจะเข้าใจบทสรุปของหนังเรื่องนี้ดี
และไม่โวยวายว่า "ทำไมมันจบแบบนี้!!" แน่ๆ ตามสไตล์ของเฮียคิงน่ะนะ
งานภาพก็หนังทริลเลอร์-สยองขวัญทั่วไป ใช้ได้
เล่าเรื่องดี บทดีมาก นักแสดงก็ยอดเยี่ยมตามความสามารถ (อิซาเบล เฟอร์แมน เด็กจาก Orphan เรื่องนี้กิ๊บเก๋ดี สวยด้วย)
สำหรับCell ก็...
9/10
คือหนังดีนะ ชอบ แต่ก็ยังไม่พีคอีกเช่นเคย แถมเสียดายด้วยไม่ได้อ่านนิยายมาก่อน
เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย
- ทั้ง คูแซค และ แจ็คสัน เคยเล่นหนังสร้างจากงานเขียนของ สตีเฟ่น คิง มาแล้ว ใน 1408 เมื่อปี2007 อันนั้นเป็นเรื่องสั้นของคิง ผีหลอนประสาทแท้ๆเลย
- นิยายเรื่อง Cell ถูกตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 2006 เพราะงั้นแนวคิดเรื่องโทรศัพท์มือถือเป็นตัวทำให้คนคลั่น เรียกได้ว่าล้ำมาก เอามาทำเป็นหนังในอีก 10 ปีต่อมาแบบนี้ยังจัดว่าแจ่มเลย
