*สปอย100%*White Bird in a Blizzard (2014)
Directed by Gregg Araki
Cast: Shailene Woodley, Eva Green and Christopher Meloni
เรื่องราวของสาววัยรุ่นนางหนึ่ง Kat Connor ...แม่ของเธอหายไปตอนที่เธออายุ17 แม้จะแจ้งความ สืบหา และรอเวลาแม่ของเธอก็ไม่กลับมา ด้วยสภาพจิตใจที่แปรปรวนและดูไม่ปกติของ Eve Connor ผู้เป็นแม่ ทำให้ไม่มีใครสงสัยอะไรกับการหายไปของเธอ ชีวิตของทุกคนก็ดำเนินต่อไปตามปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น (ก็แค่ผู้หญิงสติไม่ดีหายไป)
แม้จะทำเหมือนไม่สนใจ แต่ Kat ก็ไม่สามารถหยุดคิดเรื่องแม่ของเธอได้ เธอกลับมาเยี่ยมบ้านเกิดหลังจากไปใช้ชีวิตมหาลัยในเบิร์กลีย์ และการกลับมาเยี่ยมบ้านคราวนี้ ก็เป็นคราวเดียวกับที่เรื่องราวทั้งหมดได้ถูกเปิดเผย
เรื่องราวไม่ได้มีอะไรเลยจริงๆนอกจาก แม่หายไป ชีวิตของสาววัยรุ่นคนนี้ก็เปลี่ยนไปตลอดกาล
แต่จะบอกว่า...ชอบบบบบบบบบบ นะ ชอบมาก โดยเฉพาะฉากจบ ทวิสเรื่องราวได้แบบขำก๊าก
(ฉากสุดท้ายที่ Eva Green ขำ นั่นแหละ โมเม้นเดียวกันเลยที่หลุดขำออกมาแบบบ้าคลั่งมาก)
เป็น ดราม่า-ทริลเลอร์ ที่แบบ...เรียบง่ายแต่มีพลังสุดๆ
พลังในเชิงของการติดตามการเติบโตทางใจของเด็กสาวคนนึงน่ะนะ
ปมเรื่องที่โปรยไว้ในใบปิด หรือทีเซอร์ หรืออะไรก็ตามแต่ คือมันดูเป็นหนังฆาตกรรมลึกลับน่าฉงน ที่แบบ...ต้องสืบให้เจอว่าแม่มันหายไปไหน!!
แต่เปล่าเลย ไม่มีการสืบ ไขคดี หาคนร้าย หาเหตุผล ไม่มีสักอย่าง
ไม่มีในความหมายคือ ถ้าเป็นทริลเลอร์เรื่องอื่นๆคงพาเราไปกับบรรดานักสืบตัวเก่งทั้งหลายว่าคดีนี้มันเป็นไงกันแน่นะ แต่นี่กลับเผยให้เห็นแต่ข้อสงสัยที่ดูน่าจะเป็นไปได้ต่างๆนาๆ ปล่อยให้เดากันไป~
ตลอดเรื่องจึงมีแต่ข้อสงสัยที่เราได้แต่เก็บไว้รอให้หนังมันสรุปจบของมันเอง (กลัวๆอยู่เหมือนกันตอนใกล้จะจบว่ามันจะเฉลยมั้ย ถ้าปล่อยให้นั่งเอ๋อดูKatขึ้นเครื่องบินกลับเบิร์กลีย์ไปนี่มีลั่น /ตบโต๊ะออกไปหาไรกินแก้เซงทันใด)
ที่ชอบบบบบบบ ที่สุดเห็นจะเป็นแม่นาง Shailene Woodley นี่แหละ
ปลื้มนางเป็นการส่วนตัวอยู่แล้ว พอดูเรื่องนี้ยิ่งพีค จะบอกว่าแสดงเก่งก็ใช่ล่ะ แน่นอน นางเก่ง
ส่วนเจ๊ Eva Green นี่ก็เหมือนเดิม เล่นแต่บ้าๆเพี้ยนๆจ้องตาขวางหัวฟูขอบตาดำเสมอ (เห็นนางสวยก็ตอนเป็นสาวบอนด์น่ะนะ แต่...ก็ดูไม่เป็นนางอยู่ดี ฮ่าาๆๆ มาดนี่แหละเหมาะแล้ว)
สิ่งที่ขัดตาคือ สาวสองคนนี้ดูไม่สมกับเป็นแม่ลูกกันเลย เวลาเข้าฉากด้วยกันแล้วดู...ไม่รู้สิ มันทำให้เชื่อได้ยากว่าเป็นแม่ลูกกัน
พอถึงคราวที่แม่หายไปแล้ว แล้วKatต้องคร่ำครวญว่าแม่ไม่อยู่แล้ว บราๆฮือๆ
แน่ละมันให้อารมณ์ที่ดี น่าเชื่อว่านางรักแม่(ทั้งที่ตลอดมาแสดงท่าทีว่าไม่รัก) แต่อันนี้มันอยู่ที่ความเก่งกาจในการเป็นนักแสดง รวมถึงบทพูดที่สื่อได้ถึงใจดี (ประมาณว่า ยังไม่เชื่อว่าแม่ตาย เชื่อว่าเดี๋ยวก็ป๊ะกับแม่ในร้านหนังสือหรือหน้าสถานีดับเพลิงเหมือนในหนังดวกๆตามทีวี เชื่อว่าจะได้เจอกันแล้วกอดกัน และพูดประโยคแสนซึ้งระหว่างแม่และลูก /ปาดน้ำตาแปร๊บ)
โดยรวมแล้ว หนังเดินเรื่องสนุกใช่ได้ และดีมากที่มีทวิสตอนจบ นี่แหละที่ทำให้หนังต่างออกไปจากที่คิด ในทางกลับกัน...มันกลับทำให้หนังดูเพี้ยนมาก แทนที่จะเป็นดราม่า-ทริลเลอร์สวยๆ เด็กวัยรุ่นก้าวผ่านการเป็นผู้ใหญ่อย่างสวยงาม แต่ดั๊นนน มีทวิสตอนจบที่ขัดมูดแบบสุดๆ
(อันนี้ก็แล้วแต่คนชอบคนมอง สำหรับเราถือว่าแจ่มมาก ชอบ*****)
7/10
คือชอบนะ แต่ไม่ได้พีคอะไรมากมาย
แฟนคลับ Shailene Woodley ดูคือดีงาม บทนี้นางสวยยยยฝุดๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น