*สปอยนิดหน่อย*
The 9th Life of Louis Drax (2016)Directed by Alexandre Aja
Cast: Jamie Dornan, Aiden Longworth, Sarah Gadon, Aaron Paul and Oliver Platt
เรื่องราวของ หลุยส์ แดร็กซ์ เด็กน้อยวัย 9 ขวบที่เจอแต่อุบัติเหตุร้ายแรงจนเกือบคร่าชีวิตเขามาไม่รู้กี่หนต่อกี่หน คราวนี้เหตุการณ์รุนแรงขนาดส่งเขาให้นอนนิ่งอยู่ในอาการโคม่า จนคุณหมอ อัลลัน พัสเซล ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านอาการโคม่าต้องยื่นมาเข้ามาช่วย แต่ไม่ช้า หมอพัสเซล ก็พบเจอกับเหตุการณ์ประหลาดในเชิงสัมผัสที่6 ที่ทดสอบขอบเขตความเชื่อของเขาระหว่าง โลกแฟนตาซี กับ โลกแห่งความจริง ซึ่งทั้งหมดเกี่ยวเนื่องมาจากเคสของหนูน้อย หลุยส์ แดร็กซ์ ทั้งสิ้น
บอกเลยว่าดูเพราะ เจมี่ กับ แอรอน ฮ่าๆๆๆๆ
หนังสร้างจากนิยายชื่อเดียวกันของ Liz Jensen ซึ่งคิดว่าตัวหนังสืออาจจะสนุกกว่านี้ เรื่องการแฟนตาซีถึงระหว่างภพที่เด็กหลุดไปอยู่ตอนกำลังโคม่า
แต่ถ้าในเรื่องของการไขคดี ปริศนาของเรื่องราวที่เกิดขึ้นอะไรแบบนั้น หนังทำออกมาได้ดีทีเดียว เหวอนิดหน่อยพอประมาณในเรื่องของบทสรุปรูปคดี แต่ก็ไม่ผลิกล็อกอะไรขนาดนั้น
นี่แปลกใจมากว่า อเล็กซานเดร อาจา ทำหนังแนวนี้ได้ด้วย มันออกจะฟีลกู๊ดนิดๆ บวกอารมณ์ลึกลับ ไขปริศนาคดีแปลกประหลาด ของเด็กน้อยคนนึงที่ตลอดชีวิตเจอแต่อุบัติเหตุชวนให้ตายก็หลายหน ปกติเห็นพี่ อาจา แกทำแต่แนวดาร์กๆอะไรแบบนั้น (อย่าง The Hills Have Eyes หรือ Horns) ...จริงๆจะว่าไป Horns ก็ฟีลกู๊ดเหนือธรรมชาติเหมือนกันนะ แต่เรื่องนั้นแต่ละเหตุการณ์อย่างร้ายอย่างดาร์ก แต่ 9th Life of Louis Drax อันนี้มันเบบี๋มาก เมื่อเทียบกับ Horns
หนังเดินเรื่องเนือยมาก กว่าจะได้ความว่าตกลงหมอสัมผัสจิตใจของเด็กได้ ก็เกินครึ่งเรื่องไปไกลมาก คือลืมไปเลยว่าหนังเรื่องนี้มันมีกลิ่นทริลเลอร์ลึกลับอ่ะ คิดว่าเพราะหนังเสียเวลาส่วนใหญ่ไปกับการเล่าวันวานของเด็ก อย่างช่วงเวลาที่อยู่กับพ่อ หรือตอนเห็นพ่อแม่ทะเลาะกัน หรือแม้แต่ตอนที่เด็กเข้าพบหมอจิตแพทย์สำหรับเด็กก็เถอะ แต่คือก็เข้าใจได้ เพราะนี่มันเป็นเรื่องราวของเด็กคนนี้น่ะนะ
นี่เป็นข้อเสียอย่างนึงของการไม่รู้มาก่อนว่า หนังมันสร้างมาจากหนังสือที่เกี่ยวกับเด็ก
เพราะนี่คาดหวังไว้ว่า จะเป็นหนังลี้ลับเกี่ยวกับหมอเป็นหลัก เนื่องจากตอนเห็นตัวอย่างมันเน้นเรื่องของหมอ ที่แสดงนำโดย เจมี่ ดอร์แนน ซะมากกว่า ที่จะบอกว่านี่เป็นหนังเกี่ยวกับเด็ก
แต่ก็ไม่ได้ว่าจะไม่สนุกนะ เนือยก็จริง แต่ถ้าทนอยู่กับมันหน่อยก็ถือว่าใช่ได้
นักแสดงขอบอกว่า ซาร่า กาดอน ที่เล่นเป็นแม่ เล่นดีมาก คือดูตั้งแต่ต้นก็รู้ว่านางมีความผิดปกติ แต่หาไม่ได้ว่าทำไม มันดันไปเน้นเรื่องสามีอารมณ์ร้าย กับเด็กที่เจอแต่เรื่องเสี่ยงชีวิต เลยไม่ทันคิดว่านางนี่แหละตัวสำคัญของเรื่องราวทั้งหมดที่ทำให้ชีวิตเด็กคนนี้ดูโชคร้ายขนาดนี้ (พอๆ เดี๋ยวสปอยไปมากกว่านี้แล้วจะหมดสนุก)
เจมี่ ดอร์แนน ตอนแรกๆคือตลก คาแร็กเตอร์เขาดูไม่หลุดจากความเป็น มิสเตอร์เกรย์เท่าไหร่ แต่พอตอนไคลแม็กซ์จริงๆที่แบบต้องเลียนแบบท่าทางการพูดของเด็ก คือฮีเล่นดีนะ /เบะปากพยักหน้าชื่นชม
รวมๆแล้วคือดีในระดับที่รับได้
แต่ขอเตือนว่าอย่าไปคาดหวังมาก หนังมันเรื่อยๆ เน้นความสัมพันธ์ของพ่อลูกแบบสุดขั้วมาก
ไอเดียธีมหนังก็ไม่ได้ใหม่อะไร เคยเจอบ่อยๆตามหนังแบบว่าถอดจิต ไปตามจิตคนที่เป็นโคม่าแล้วแบบหลงทาง แล้วคนที่เป็นโคม่าก็สามารถเลือกได้ว่าจะอยู่หรือไป จากคำแนะนำของคนที่รักที่ตามไปช่วย (คุ้นๆมั้ย)
หนังไม่เศร้า ไม่ชวนอมยิ้ม หลอนนิดๆในบางซีน เหวอตอนจบพอประมาณ
เอาเป็นว่าดูจบแล้วก็อยากหาหนังสือมาอ่านเลยทีเดียว (ดีหรือไม่ดีว่ะตกลง ฮ่าๆๆ)
เอาไป...
7/10
พอดี ไม่พีค ไม่เด็ด ดูเพลินๆแก่เหงาแก่เบื่อ จัดว่าดี
