*คำเตือน: บทความนี้บ่นเรื่อยเปื่อยอย่างหาสาระไม่ค่อยได้ อยากเขียนก็เพลินมือจนบางทีก็ไม่รู้เรื่อง...เอ๊ะ*
Stoker (2013)Directed by Park Chan-Wook
Cast: Mia Wasikowska, Matthew Goode and Nicole Kidman
เรื่องราวของครอบครัว Stoker ที่เพิ่งจะเสียเสาหลักของบ้านไป India วัย 18 ปี เลยต้องอยู่กับแม่ของเธอเพียงลำพัง (ก็ไม่เชิง คนใช้แทบจะเต็มบ้าน) ในงานศพนั้นเองที่น้องชายพ่ออย่าง Charles ปรากฎตัวมาเพื่อขออยู่ด้วยสักระยะ ก็ไม่เห็นจะแปลกอะไรถ้าน้องชายพ่อจะมาอยู่ด้วย แต่บางอย่างในพฤติกรรมของเขาต่างหากที่ดูน่าฉงน
เรื่องย่อมันมีเท่านี้แหละ จริงๆนะ ฮ่าๆๆ
เนื้อเรื่องไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นเท่าไหร่หรอก ถ้าคิดจะดูเพื่อความสนุก บันเทิง รื่นเริงใจละก็
ข้ามเรื่องนี้ไปได้เลย เพราะ Stoker เป็นหนังเขย่าขวัญ จิตวิทยา ที่ภาพสวยสดงดงามอย่างที่สุด
แค่เปิดเรื่องมาก็เป็นความตายของพ่อนางเอกซะแล้ว อาจจะดูธรรมดาสินะ(หลายๆเรื่องไม่พ่อแม่พี่น้องญาติสนิทมิตรสหายทั้งหลายของตัวเองก็ต้องตายแหละ) แต่การจากไปของพ่อนาง มันดันเป็นการต้อนรับบทเรียนใหม่จากน้องชายพ่อเธอเสียเอง
ที่บอกว่าบทเรียนใหม่ เพราะสาวน้อย India อยู่ในช่วง "รอยต่อระหว่างวัย" อะไรก็ตามที่เกิดขึ้นกับเธอในช่วงนี้ มันจะกลายเป็นส่วนสำคัญในการต่อเติมอนาคตของเธอ พ่ออย่าง Richard สอนลูกเขาทุกอย่างโดยไม่สนว่าลูกเขาจะเป็นผู้หญิงตัวน้อยๆ มองอีกมุมนึง เหมือนเขาพยายามเติมเต็มช่องว่างที่หายไปในวัยรุ่นของเขาเอง ที่น้องชายตัวน้อยต้องตายไปอย่างน่าเศร้า ลูกสาวเขาจึงเป็นเหมือนตัวแทนเสียมากกว่า อย่างไรก็ดี India ก็โตมาเป็นสาวน้อยผู้น่ารักแต่มีนิสัยแปลกประหลาดในด้านการมองโลกที่ไม่เหมือนใคร
อย่างที่บอกว่าพอพ่อตาย น้องพ่อก็มาสานต่อบทเรียนในโลกของผู้ใหญ่ให้เธอ โลกที่ความอยากรู้อยากเห็นในวัยเด็กจะปะทุเป็นพฤติกรรมของแต่ละคน ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่าตัวน้อยทั้งหลายอยากรู้ในเรื่องแบบไหน จะบอกว่าโชคร้ายหรือดีก็ไม่รู้ ที่ India หมกมุ่นอยู่แต่กับสิ่งที่พ่อเธอสอน ถ้าเธอไม่เจอกับ Charles เป็นไปได้ว่าเธออาจจะโตมาเป็นเด็กสาวธรรมดา แต่มันไม่ใช่น่ะสิ...
Charles เปิดโลกใหม่ให้เธอเห็น นั่นคือ "ด้านมืดของมนุษย์" ที่ดูเหมือนว่า India จะพอใจมันเสียด้วย เธอไม่เห็นว่ามันผิด ไม่เห็นว่ามันไม่ควร กลับกันมันดันกลายเป็นเรื่องน่าเร้าใจ ที่สำคัญคือมันเป็นหนทางแสนง่ายดาย ในการได้ทุกสิ่งที่ตัวเองต้องการ ใครก็ขวางเธอไม่ได้ แล้วยิ่งบวกกับความหลงไหลในการล่าสัตว์ โลกเล็กๆที่ต้องเงียบ ตั้งใจฟังเสียงรอบข้าง เมื่อทุกอย่างนิ่งสนิทและพร้อมลงมือ ทุกอย่างที่ทำก็เพียงแค่เหนียวไก เสียงกระดูกลั่น เลือดสีแดงที่สาดไปทั่ว ...แหม น่าหลงไหลเหลือเกิน
งานภาพที่ว่างดงามนั้น มันงามจริงๆนะ ในด้านการสะท้อนให้เห็นถึงด้านมืดของมนุษย์น่ะ มันยากที่จะเข้าใจว่าทำไมคนแบบนี้ถึงคิดและทำอะไรต่างๆ แต่ภาพและเสียงที่สื่อออกมามันโดดเด่นจนคำถามในหัวมันได้รับคำตอบด้วยตัวของมันเอง ไม่ต้องนั่งคิดให้ปวดหัวว่า แต่ละภาพมันคืออะไร
อย่างไรก็ดี ฝีมือของ Park Chan-Wook คงไม่ต้องพูดถึงในเรื่องนี้อยู่แล้วแหละนะ
ที่น่าขำขันที่สุดคือ เจ๊ Kidman มาทำอะไร บทนางเล็กมาก ความสำคัญแทบจะหาไม่ได้ เพราะถ้าจะบอกว่า India ปกป้องแม่ ก็ไม่ใช่ เพราะผลพลอยได้ในการฆ่านั้นคือ อิสระภาพของเธอเอง
Mia Wasikowska สลัดภาพสาวน้อยได้อย่างน่าชื่นชมในทุกซีน
สรุปแล้ว รวมๆคือ 8/10
ยอมรับว่าเกือบถอดใจที่จะดู
เรื่องชวนน่าติดตามก็จริง แต่ไม่ตลอดเสียทีเดียว มันน่าเร้าใจเป็นพักๆ แต่ก็เหมาะกับสไตล์หนังดี
ดูจบแล้วต้องเบะปากในความสวยงามของซีนจบ
ขอบคุณภาพจาก: http://half-decent.com/wp-content/uploads/2013/06/STOKER_One_Sheet_SMALLER.jpg
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น