โลกมนุษย์เงินเดือน

จากหายกันไปนาน ตอนนี้กลับมาแล้ว!!

ตลอดช่วงที่หายไปก็ไม่ได้ทำอะไรนอกจากวิ่งหางานนี่แหละ ทั้งเครียด ทั้งยุ่ง เป็นกังวลอยู่ตลอดเวลา ตื่นเช้ามารอโทรศัพท์จากบริษัทต่างๆแทบจะทุกวัน กลัวพลาดโอกาสสำคัญในชีวิต
แต่จนแล้วจนรอด ก็สามารถเลือกทางเดินในชีวิตต่อได้

ขอประกาศให้โลกรู้ในวันนี้
ว่าเด็กโง่ๆ ที่อ่านหนังสือง่อยๆ ความรู้ภาษาอังกฤษห่วยแตก
เด็กโง่ที่วันๆเอาแต่นอนอ่านการ์ตูน บ้างก็ลุกขึ้นมาเล่นเกม บ้างก็นอนเหม่ออยู่เฉยๆ

เด็กคนนั้น ตอนนี้มีงานมีการทำแล้ว!! *จุดพลุยี่สิบสามชุด*

แน่นอนว่าฉันพัฒนาตัวเองมากกว่าแค่เด็กโง่คนเดิม ไม่งั้นคงไม่มีวันนี้
ทั้งนี้ก็ต้องบอกว่าฉันเป็นคนที่โชคดี ที่ได้งานทำ
ต้องขอขอบคุณอาจารย์ที่มอบโอกาสให้ และพี่ๆที่ทำงานที่รับเด็กคนนี้ทำงาน

ยอมรับว่าวาดฝันไว้นิดหน่อยว่าอยากจะทำงานแบบไหน
เมื่อก่อนมองว่าเป็นพนักงานออฟฟิศนี่คงไม่สนุก คงน่าเบื่อ งานก็น่าจะเดิมๆ ไม่น่าจะเหมาะกับตัวเอง
แต่ในเมื่อเราไม่ได้เป็นคนพิเศษอะไร ไม่ได้มีของดีมากมาย ดังนั้นก็ต้องเริ่มหัดเดินใหม่
มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่เราจะได้อะไรดั่งใจ ในเมื่อเราเป็นเด็กจบใหม่ที่ไม่ได้มีอะไรดีกว่าคนอื่น

ถึงอย่างนั้น พอได้มาเจอกับชีวิตพนักงานออฟฟิศแล้วก็ต้องเปลี่ยนความคิด
มันก็ไม่ได้แย่อะไรขนาดนั้น งานที่ได้กลับสนุกและชิลอย่างที่สุด
ที่ชอบที่สุดคือ เริ่มงานสายกลับบ้านดึกนี่แหละ
ออกนอกเมืองไปทำงาน กลับเข้าเมืองเพื่อกลับบ้าน สวนกระแสคนอื่นทั่วไป รถไม่ติดดี แถมยังได้นั่งสบายๆบนรถเมล์ที่ปกติคนแน่นอย่างกับปลากระป๋องเคลื่อนที่

แม้จะเริ่มงานมาได้ไม่เท่าไหร่ (ประมาณอาทิตย์เดียว) แต่ก็พอจะเห็นบรรยากาศในอีกหลายเดือนข้างหน้าแหละนะ ยิ่งเมื่อพฤหัส-ศุกร์ที่แล้วเป็นวันเงินเดือนออก ทุกคนดูมีชีวิตชีวากันดีจัง แม้ว่าจะยังไม่ได้เงินเดือนเพราะเพิ่งเข้ามาทำ แต่ก็มองเห็นอนาคตของตัวเองลางๆแล้วแหละ

เอาละ นี่มันแค่มิติเริ่มต้นของโลกมนุษย์เงินเดือน และพนักงานออฟฟิศเท่านั้น ยังต้องเดินกันอีกยาวไกล
สู้ต่อ มีไรน่าบ่นจะกลับมาเขียนใหม่ =w=