วันจันทร์ที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

ดูแล้วบ่น: A Good Marriage (2014)

*อาจเผลอสปอย*
Stephen King's A Good Marriage (2014)
Directed by Peter Askin
Cast: Joan Allen, Anthony LaPaglia and Stepehn Lang

ชีวิตแต่งงาน27ปีอันแสนสงบสุขของ บ๊อบ และ ดาร์ซี่ กำลังถึงจุดจบหรือไม่? เมื่อดาร์ซี่พบว่าสามีของเธออาจเป็นฆาตกรต่อเนื่องที่ข่มขืนและฆ่าหญิงสาวอย่างโหดเหี้ยม
ความหวาดระแวงเริ่มกลายเป็นฝันร้าย วิธีเดียวที่จะรับมือกับเรื่องน่าสะพรึงนี้ได้คือคุยกับบ๊อบให้รู้เรื่อง และได้แต่ขอให้เขาสัญญากับเธอว่าเรื่องเลวร้ายนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก...

ไม่มีอะไรน่าสนใจขนาดว่า เฮ้ยต้องดูนะ ต้องดู๊!!!
แต่อยากแนะนำสำหรับแฟนคลับเฮีย Stephen King(ซึ่งโพสเตอร์บางอันก็พาดชื่อเฮียแกใหญ่กว่าชื่อหนังอีก ฮ่าาๆๆ) และคอหนังทริลเลอร์ทั้งหลาย...ที่เน้นว่าทริลเล๊อออ ทริลเลอร์ จริงๆนะ ไม่มีความสยองขวัญหรือดราม่าเข้ามาปะปนประมาณนั้น ควรดูๆ

หนังไม่น่าจะเรียกว่า สนุก แต่เรียกว่า ดูได้เรื่อยๆ แก้เบื่อแก้เซ็งได้ดี
จังหวะลุ้นมีให้รู้สึกบ้างพอประมาณ ไม่เครียดและไม่หนักเกินไป ระหว่างจังหวะลุ้นๆก็มีเรื่องราวให้ตาม
ก็ดึงให้คนดูสนใจได้ทั้งเรื่องแหละง่ายๆ
โดยส่วนตัว ชอบงานเฮียคิงอยู่แล้ว และคิดว่าอันนี้คือแจ่ม มันไม่น่ากลัว มันไม่ชวนตกใจ แต่มันชวนอึ้งอยู่เหมือนกัน จากแม่บ้านสวยๆรักลูกรักสามี กลายเป็นคนเลือดเย็นภายในพริบตา แล้วก็ทำให้คิดได้ถึงความสามารถของคนธรรมดาที่ทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้ชีวิตวุ่นวาย
แต่ก็อีกแหละ ชีวิตจริงใครจะทำแบบนี้ได้ง่ายๆล่ะ =..=

ช่วงแนะนำเพิ่มเติมอีกเรื่อง (ช่วงบ้าไรว่ะ -*-)
A Good Marriage น่าจะเป็นอีกรูปแบบหนึ่งของหนังแนวชีวิตแต่งงานแสนสงบที่จู่ๆก็มีเรื่องหนักหนามาให้แก้ไข แต่ด้วยสไตล์ของหนังเลยเรียบง่าย เรื่อยเปื่อย และนิ่งงงง สนิทแบบเยือกเย็น
แต่ล่าสุดกับแนวๆนี้ก็เพิ่งดู Home Sweet Hell(2015) ไป
หนังแนวเดียวกันกับที่กำลังพูดถึง แต่คนละประเภทเลยค่าาา
Home Sweet Hell ผลงานกำกับของ Anthony Burns นำแสดงโดย Katherine Heigl และ Patrick Wilson เป็นดราม่าตลกร้าย ที่ไม่มีการฆาตกรรมมาเป็นประเด็นปัญหา แต่เป็นประเด็นชู้สาวและการแบล็กเมล
ซึ่งภรรยาแสนสวยสุดเพอร์เฟคก็เป็นคนแก้ปัญหา(เหมือน A Good Marriage นี่แหละ) แต่นางโหดและโรคจิตของนางทำให้หนังดูมีสีสันขึ้นเยอะ
ใครชอบแนวฆ่าโหดตัวละครโรคจิตแต่ติดตลก ก็...นี่เลย Home Sweet Hell นะจ้ะ
ไม่ได้เขียนบ่นเรื่องนี้เพราะตอนดูจบรีบกลับบ้าน ละก็ลืม ฮ่าๆๆๆๆ เอาจริงหนังเรื่องนี้ดีเกือบหมดนะ ยกเว้นที่มาของตัวละครที่ขาดความน่าเชื่อถือ ประเด็นความโรคจิตที่ไม่เผยเต็มที่และปล่อยให้เราคิดไปเองว่ามันเป็นอะไร แถมยังจบแบบ...แย่อ่ะ สรุปคือทั้งเรื่องแกปูความสามารถภรรยาแสนสวยคนนี้มาทำไมมมม (หงุดหงิดขั้นสุด ให้คะแนนตรงนี้เลยก็ได้ว่า 5/10 สำหรับ Home Sweet Hell)

โอเคกลับมาที่ A Good Marriage
งานภาพดีงามในระดับนึง เพลงประกอบจัดว่าดี (โดยเฉพาะเพลงตอนจบ ชอบมากกก)
สำหรับนักแสดง Joan Allen คือดีงามมาก นางยังแจ่มอยู่เลย ฉันจำป้าแกได้จาก Face/Off(1997) และเรื่องนี้นางก็เล่นได้...สยองดี น่ากลัวกว่าสามีที่เป็นฆาตกรเสียอีก บ่งบอกได้ชัดเจนว่าอย่างไปแหย่มกับชีวิตแสนสงบของป้าแกเด็ดขาด ขนาดสามียังไม่เว้น
ส่วนบทสามี Anthony LaPaglia ยอมรับว่าไม่รู้จัก ฮ่าๆๆๆ แต่ลุงแกเท่ดีนะ เหมาะกับบทฆาตกรโรคจิตรูปหล่อล้อลวงสาวสวยมากเบย...คือ...ก็มีเสน่ห์แบบคนแก่น่ะนะ (ถ้าคอซีรี่ส์สืบสวนอาจจะเคยดูผลงานลุงแกใน Without a Trace ในบท Jack Malone /เห็นแว๊บๆว่ามีไปโผล่ในCSIเวกัสปี2007ด้วย //ใครจะจำได้เล่าวุ้ย)

ส่วนเรื่องบทไม่ต้องพูดถึง เพราะเจ้าของนิยายแกเขียนเองงงง
หนังสร้างจากเรื่องสั้นในนิยาย Full Dark, No Stars เมื่อปี2010 ชื่อตอน A Good Marriage นี่แหละ เป็นแนว Suspense หรือก็น่าจะสืบสวนนั่นแหละนะ ซึ่งแนวนี้ของเฮียคิงก็สนุกนะ ไม่แพ้แนวสยองขวัญเลย
เผื่อใครที่สนใจ(ซึ่งเดี๋ยวอีนี่คงหาอ่าน)
Full Dark, No Stars(2010) มีอีก3ตอนคือ...
1922 - อันนี้แนวสยองขวัญ
Big Driver - สืบสวน และถูกสร้างเป็นหนังทีวีไปแล้วโดยค่าย Lifetime
Fair Extension - แนวสยองปนตลกร้าย สไตล์เฮียคิง...ก็ไม่น่าจะเรียกว่าตลกน่ะนะ เฮ่อๆ

สำหรับทริลเลอร์เรียบง่ายทรงพลังเรื่องนี้ นี้ นี้ นี้ ~
7/10
เรื่อยๆดี เพลินๆ ไม่พีค ไม่ว๊าก
คะแนนเกินครึ่งคือเทให้ชื่อเฮียคิงไปแล้ว ฮ่าๆๆๆ

ปิดท้าย กับ ช่วงแนะนำเพลงประกอบหนังเด็ดๆ
Tombstone Every Mile เดิมเป็นเพลงคันทรี่ ของ Dick Curless ปี 1965
และนี่เป็นเวอร์ชั่นใหม่สำหรับประกอบ A Good Marriage โดยเฉพาะ ร้องโดย Jaymay
โดยส่วนตัว ชอบมากนะ เพราะสุด เหมาะกับการปิดฉากเรื่องโคตรๆ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น