*สปอยแน่นอน แต่สำหรับคนเคยอ่านนิยาย นี่ไม่เรียกว่าสปอย*
Fifty Shades of Grey (2015)
Directed by Sam Taylor-Johnson
Cast: Dakota Johnson, Jamie Dornan, Eloise Mumford, Jennifer Ehle and Marcia Gay Harden
แอนัสเตเซีย สตีล นักศึกษาเอกวรรณกรรม เข้าสัมภาษณ์นักธุรกิจหนุ่ม คริสเตียน เกรย์ แทนเพื่อนสาวที่ดันป่วยในวันสำคัญเช่นนี้ และนัดสัมภาษณ์ครั้งนี้ก็เปลี่ยนชีวิตของเธอไปตลอดกาล
แอนาหลงเสน่ห์เขาเข้าเต็มเปา และแทนที่สองหนุ่มสาวจะเริ่มความสัมพันธ์แบบคนธรรมดาทั่วไป หนุ่มเก็บตัวรูปงามคนนี้ดันมีรสนิยมทางเพศที่ "เฉพาะ" ทางแบบสุดๆ
บอกตรงๆ เรื่องย่อเรื่องนี้ถ้าเล่าไปคือ...แทบจะเรียกว่าหนังสือเล่มแรกทั้งเล่ม เพราะเนื้อหาจริงๆมันอยู่ที่เล่ม2-3 ต่างหาก
คำเตือนอีกครั้ง: ความเห็นส่วนตัวล้วนๆแบบสุดๆ เขียนบล็อกนี้แบบติ่งนิยาย Fifty Shades คนนึง ที่อ่านจนหนังสือแทบจะพลุน และนอกจากจะเป็นติ่งนิยายแล้ว ยังเป็นติ่งนักแสดงสาว Dakota Johnson อีกด้วย
Fifty Shades of Grey สร้างจากนิยายรักโรแมนติก(หรือเรียกว่าอีโรติกเลยก็ได้) ในชื่อเดียวกัน ของนักเขียนผู้ทำงานเบื้องหลังวงการทีวีมาก่อนอย่าง E.L. James นางเริ่มทั้งหมดด้วยการเขียนแฟนฟิคชั่นของนิยายแวมไพร์วัยรุ่นชื่อดัง Twilight และจริงๆชื่อเรื่องเดิมของเรื่องนี้ก็คือ Master of the Universe แต่เธอก็ถอนเรื่องราวบนหน้าเว็บแฟนฟิคชั่น แล้วเอาไปใส่ในเว็บของตัวเองโดยเปลี่ยนชื่อเรื่องใหม่ และทำออกมาเป็น eBook แบบไตรภาค ความนิยมแพร่กระจายอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นหนังสือเล่มหนาๆหนักๆในที่สุด
ที่ต้องเล่าแบบนี้เพราะหลายๆคน ไม่รู้เลยว่ามันเป็น แฟนฟิคชั่น ของ Twilight บางคนก็เอาแต่บ่นว่า เหมือนเรื่องนั้นเลย โครงสร้างตัวละครอย่างเหมือน สถานการณ์โคตรใช่ แค่เปลี่ยนจากแวมไพร์ เป็นเซ็กซ์วิตถาร
ถูกต้องค่ะคุณๆทั้งหลาย มันเป็นอย่างที่ว่ามานั่นแหละ เดานะ E.L. James แกคงอ่าน Twilight แล้วหงุดหงิดอัดอั้น ก็เลยเขียนมาแบบจัดเต็มสไตล์แฟนฟิคชั่นเลยทีเดียว
เอาล่ะ มาเข้าเรื่องหนังกันดีกว่า
พูดถึงดาราก่อนละกันเพราะมันไม่เกี่ยวกับว่าจะอ่านนิยายมาก่อนหรือเปล่า
Dakota กับ Jamie เข้ากันสุดๆ โดยเฉพาะ Dakota เสน่ห์นางเหลือร้ายจริงๆ ติดใจนางตั้งแต่ Goats กับ Date and Switch ล่ะ เป็นตัวรองที่โผล่แว๊บๆ แต่เสน่ห์แรงทุกฉาก ยิ้มทีใจละลาย(โหมดคลั่ง) แล้วความบ้าของฉันก็พาลให้ไปหาซีรี่ส์ตลก Ben and Kate ดู บทนี้นางน่ารักม๊ากกกกกกก(เข้าสู่โหมดบ้าคลั่งขั้นสุด)
โอเค กลับมาที่ Dakota ในบท แอนา สตีล อย่างที่บอก เสน่ห์แรงมาก เล่นเก่งใช่ได้ ดูๆแล้ว Jamie ด้อยไปเลยนะ ทั้งๆที่บทของ คริสเตียน เกรย์ จะต้องเด่นกว่านิดหน่อย ล้อตาล้อใจมากกว่านี้ แต่ไหงนางกลับขโมยซีนไปหมดเลย (อาจจะไม่ใช่กับคนอื่น คนอื่นเขาก็เห็น Jamie แซ่บกันดีนะ)
สำหรับตัวประกอบอื่นๆแทบจะเรียกว่าไม่ได้เล่นอะไรจริงจัง แถมคนแสดงเป็น เอลเลียตอย่างแข็งเลยให้ตายสิ / Rita Ora ที่แสดงเป็นมีอาก็แทบจะตกขอบจออยู่ละ ฮ่าๆๆ
โอ้ อีกอย่างนึง เพลงเพราะมากเรื่องนี้ Danny Elfman ทำได้ดีงามมาก เจ๋งมาก!!!
เริ่มจาก
แบบคนดูหนังปกติ
วันนี้คุยกับเพื่อน เพื่อนบอกว่า "บทมันแปลกๆ แล้วอารมณ์ของตัวละครก็หมกมุ่น ทำให้ดูไม่น่าเชื่อ"
จากที่ดูก็จริงแหละ มันเล่าเป็นฉากๆ ตัดฉึบๆๆๆๆ แบบ เฮ้ย เร็วไป ใครไม่อ่านมาก่อนไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมมันต้องทำอย่างนั้นกัน ทำอย่างนี้กัน นี่แหละข้อเสียของนิยายที่ตัวละครบรรยายความรู้สึกแทบจะทั้งเรื่อง แต่ดันต้องมาเป็นหนังที่บรรยายความรู้สึกไม่ได้ และตัดทอนให้เหลือแต่ภาพการกระทำและบรรยากาศ
และใช่ ตัวละครมันหมกมุ่นกันแต่เรื่องเซ็กซ์ ความสัมพันธ์ เซ็กซ์ ...เออ มันแค่นั้นจริงๆ แล้วยิ่งภาพโคลสอัพหน้านักแสดงแบบช็อตต่อช็อต ก็ยิ่งเพิ่มความอึดอัดและเน้นความหมกมุ่นของมัน
แต่ไม่มีอะไรแย่ไปกว่าการที่นักแสดงคุยกันในฉากเสมือนกำลังเล่นละครเวที!!!
รู้สึกแบบนั้นจริงๆนะในบางอารมณ์
อย่างซีนคุยกันในบ้านคริสเตียน หรือที่โรงจอดเรือที่บ้านครอบครัวเกรย์ มันดูกระดากกระเดิดยังไงไม่รู้ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไมรู้สึกแบบนี้ คือ...อาจจะพยายามเน้นฉากรอบๆ หรือพยายามให้เห็นว่าพระเอกไม่เคยรู้สึกปลอดภัยหรือพอใจเวลาต้องคุย? คงใช่มั้ง แต่รู้สึกเสียดายมากที่รู้สึกเช่นนี้ (มันมาเป็นพักๆน่ะนะ)
โดยรวมมันก็โอเคน่ะนะ หนังรักโรแมนติก(หรือจะอีโรติกก็ได้)ทั่วๆไป แค่ไม่มีต้นสายปลายเหตุอะไร ไม่มีเหตุมีผล ไม่มีปูมหลัง มีแต่คารมณ์สวาทล้วนๆ...ไม่ใช่ล่ะ
แต่ทั้งหมดทั้งมวลที่มันไม่มีคือทำให้ตัวละครดูลอยๆ เหมือนอยู่ในฟองสบู่จินตนาการ ไม่มีตัวตน (จริงๆมันก็เป็นกฎเหล็กของการเป็นแฟนฟิคชั่นนะตัวละครแบบนี้)
แต่เอาจริงๆฉากวาบหวิวมันก็ไม่ได้ฮือฮาอะไรขนาดนั้นนะ ถ้าจะเปรียบจริงๆแล้วหนังในวงการตั้งเยอะตั้งแยะที่มีฉากอู้อ้า เพียงแต่มันไม่ได้จัดเต็มจัดหนักจนกลายเป็นหน้าหนังเท่านั้นเอง
โอเค พูดถึงหนัง
แบบติ่งนิยายบ้าง
ถือว่า...ฟินล่ะกัน แต่ไม่สุดเท่าที่ควร มันก็ตอบสนองจินตนาการได้ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งบุคลิกของแอนากับคริสเตียน อมยิ้มแบบกรุบกริบเบาๆเวลาสองคนนี้เถียงกัน (ตามสไตล์ในหนังสือมันก็เป็นแบบนั้นนะ อ่านไปอมยิ้มไป) แต่มัน...ยังไงไม่รู้สิ มันดูแฮปปี้ไม่สุด
สิ่งที่พีคที่สุดคือฉากจบ ต้องบอกว่าถ่ายทอดได้ดีกว่าหนังสืออีก บีบรัดหัวใจเหลือเกิน(สงสารแอนา)
พอซีนพีคๆจบไป ก็มาสงสารคริสเตียนต่อ จากนักธุรกิจหนุ่มผู้มีอำนาจ กลายเป็นเด็กน้อยตามง้อผู้ใหญ่ น่ารักดี แต่ก็สงสาร
แต่ไม่ว่าจะพีคแค่ไหน ฉากจบแม่งก็จบดื้อๆอย่างนั้นเลยจริงๆ
อย่างกับอ่านหนังสือแบบมีภาพประกอบ แทบจะร่ำร้องรอให้ออกภาค Darker ตามมาไวๆ
ตอนเดินออก ได้ยินคนข้างๆบ่น "อ้าว! อะไร จบงี้หรอ! ได้ไง!"
อยากจะหันไปสะกิดละบอกว่า "เธอๆ ไปอ่าน Darker นะ แล้วจะหายหงุดหงิด"
สุดท้ายสำหรับติ่งนิยาย Fifty Shades ไม่ใช่นิยายหื่นที่เอาแต่อึ๊บกันทั้งวันทั้งคืน มันเป็นนิยายรักของหนุ่มสาวคู่นึงที่พยายามเยียวยาซึ่งกันและกัน ถ้าตัดฉากวาบหวิวพวกนั้นไป มันก็ยังเป็นเรื่องราวที่สนุกนะ(พูดซะดูดีโลกสวยรุ้งเจ็ดสีมาก) จริงๆนะ ไม่อยากให้มองว่ามันเป็นนิยายอีโรติกอย่างเดียว น่ะ
และสำหรับหนังที่รอคอยข้ามปีมาขนาดนี้!!!
9/10
ภาพสวยใช้ได้ นักแสดงหลักดีงาม (ถึงจะบ่นไปเยอะแต่ก็ชอบอยู่ดี)
แต่หัก1คะแนน โทษฐานที่เล่าแบบฉึบฉับไร้ซึ่งความสวยงามทางภาพยนตร์ดัดแปลงจากนิยาย ที่จริงๆฉันเชื่อว่าเรียบเรียงเรื่องดีๆก็น่าจะเล่าได้ละเอียดกว่านี้นะ
